چرا ایمپلنت‌های دندانی با مشکل مواجه می‌شوند؟

درحالی‌که ایمپلنت‌ها برای چندین دهه طراحی شده‌اند، عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد عارضه در آن‌ها نقش اساسی داشته باشند:

جراحی غیرتخصصی

انجام جراحی ایمپلنت‌ توسط پزشک غیرمتخصص می‌تواند منجر به طیف وسیعی از عوارض شود که عملکرد و توأمان طول عمر ایمپلنت را به خطر می‌اندازد. برای مثال، عدم مهارت و آموزش کافی می‌تواند باعث شود ایمپلنت به‌درستی با نیش بیمار هماهنگ نشود که این امر منجر به اعمال فشار بیش از حد بر نواحی خاص و در نهایت آسیب به ایمپلنت یا استخوان اطراف آن می‌شود. علاوه بر این، عدم ارزیابی دقیق تراکم و ساختار استخوان می‌تواند خطر شل‌شدن یا شکست ایمپلنت را در طول زمان افزایش دهد. در برخی موارد، قراردادن نامناسب ایمپلنت ممکن است حتی به دندان‌ها، اعصاب یا سینوس‌های مجاور آسیب برساند و باعث درد قابل‌توجه و عوارض طولانی‌مدت شود. همچنین ناهماهنگی میان متخصص پروتز و جراح ایمپلنت می‌تواند شرایط ایدئال یک جراحی موفقیت‌آمیز را تحت‌تأثیر خود قرار دهد. این مسائل اهمیت حیاتی بهره‌گیری از دانش و تجربۀ یک تیم متخصص واجد شرایط را در زمینه فک و صورت نشان می‌دهد. کلینیک دریای نور با بهره‌گیری از تیم پزشکان متخصص بامهارت و دانش کافی در زمینه فک و صورت، به‌دقت فرایند یک جراحی ایمپلنت رصد می‌کند. انجام بیش از صدها نمونه جراحی موفقیت‌آمیز ایمپلنت در این یک دهه می‌تواند به‌خوبی این ادعا را ثابت کند.

 پری ایمپلنتیت Peri-Implantitis

 در برخی موارد، پس از قراردادن ایمپلنت دندان، ممکن است عفونتی در بافت نرم یا استخوان اطراف آن ایجاد شود که به‌مرورزمان منجر به تحلیل این نواحی می‌شود. این عارضه می‌تواند با نشانه‌هایی مانند تورم، درد، التهاب و مشکلاتی در جویدن همراه باشد. این آسیب که به آن عفونت اطراف ایمپلنت یا Peri-Implantitis گفته می‌شود، نیاز به بررسی و درمان تخصصی دارد. برای مثال یک عفونت باکتریایی شبیه به بیماری لثه، بافت‌ها و استخوان اطراف ایمپلنت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. اگر این عفونت‌ها به‌موقع درمان نشود، می‌توانند در نهایت به تحلیل استخوان و شکست ایمپلنت منجر شوند.

 مسائل فنی

 باگذشت زمان، قطعات ایمپلنت ممکن است به دلایل مختلفی دچار مشکل شوند. یکی از شایع‌ترین مشکلات، شل‌شدن پیچ‌ها یا اباتمنت‌ است که اغلب به دلیل فشار مکرر هنگام گازگرفتن یا جویدن رخ می‌دهد. این فشار می‌تواند ناشی از توزیع نامناسب نیرو در نتیجه تنظیم نادرست دندان‌ها باشد. علاوه بر این، نصب نادرست یا اعمال نیروی بیش از حد هنگام بستن پیچ‌ها نیز می‌تواند در طول زمان باعث کاهش پایداری و عملکرد ایمپلنت شود. از سوی دیگر، شکستگی در خود ایمپلنت یا اجزای متصل، مانند اباتمنت یا تاج، ممکن است به دلیل ضربه‌های مستقیم، متریال نامرغوب یا شرایط خاص دهان رخ دهد. این مشکلات نه‌تنها عملکرد ایمپلنت را مختل می‌کند، بلکه در صورت عدم درمان می‌تواند آسیب به بافت‌های اطراف، عفونت یا ازدست‌دادن ایمپلنت را موجب شوند.

 تحلیل بافت استخوان

تراکم ناکافی استخوان یکی از چالش‌های اساسی در موفقیت و پایداری ایمپلنت‌ است. این مشکل می‌تواند به دو دلیل اصلی رخ دهد: یا به دلیل شرایط نامناسب استخوان در زمان کاشت اولیه ایمپلنت و عدم تشخیص توسط پزشک، یا به علت تحلیل تدریجی استخوان در طول زمان پس از قرارگیری ایمپلنت. در مواردی که استخوان فک به‌اندازه کافی متراکم یا حجیم نباشد، ثبات اولیه ایمپلنت تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد و احتمال جابه‌جایی یا شکست آن افزایش می‌یابد. تحلیل استخوان نیز که می‌تواند ناشی از فشار نامتناسب، بیماری‌های لثه مانند پری‌ایمپلنتیت یا عفونت‌های مزمن باشد، استحکام ایمپلنت را به‌شدت کاهش داده و منجر به شل‌شدن یا حتی شکست کامل آن می‌شود. این وضعیت نیازمند مداخله زودهنگام، مانند انجام پیوند استخوان یا سایر روش‌های تقویت بافت استخوانی، برای حفظ ثبات و عملکرد طولانی‌مدت ایمپلنت است.

استفاده از متریال نامرغوب و غیر اصل

استفاده از مواد نامرغوب یا غیراصلی در فرایند جراحی ایمپلنت می‌تواند منجر به انواع عوارض جدی شود که موفقیت جراحی و به‌طورکلی سلامت دهان بیمار را به خطر می‌اندازد. این مواد مصرفی ممکن است سازگاری یکسانی با اجزای اصلی و باکیفیت بالا نداشته باشند و به طور بالقوه شل‌شدن یا شکستگی ایمپلنت را موجب شوند. باگذشت زمان، این متریال نامرغوب ممکن است خورده شده و باعث عفونت یا تحریک در بافت‌های اطراف شوند. علاوه بر این، اباتمنت‌ها یا روکش‌های غیراصلی فشار بی موردی را روی فیکسچر ایمپلنت تحمیل می‌کنند. در برخی موارد، این مواد مصرفی می‌توانند خطر ابتلا به پری ایمپلنتیت را افزایش دهند، وضعیتی که باعث التهاب و تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت خواهند شد. برای اطمینان از موفقیت طولانی‌مدت، استفاده از مواد باکیفیت بالا و اصلی که به طور خاص برای نیازهای هر بیمار طراحی شده‌اند، ضروری است.

 بارگذاری نامناسب

فشار بیش از حد یا ناهموار روی ایمپلنت که اغلب به دلیل نیش نامتعادل یا دندان‌قروچه (دندان‌قروچه) ایجاد می‌شود، می‌تواند ساختار دندان را با آسیب‌های جدی مواجه کند. این بارگذاری نامناسب ممکن است باعث شکست زودهنگام ایمپلنت شود، زیرا استخوان اطراف آن قادر به تحمل نیروهای اضافی نیست و ممکن است تحلیل برود. همچنین، تنش‌های غیرطبیعی می‌توانند به شل‌شدن پیچ‌های پروتزی، شکستگی اجزای ایمپلنت، یا حتی ترک‌خوردن روکش‌های دندانی منجر شوند. برای جلوگیری از این مشکلات، تنظیم دقیق نیش و استفاده از محافظ دندان در بیماران مستعد دندان‌قروچه، به‌ویژه در شب، می‌تواند نقش مهمی در کاهش عوارض داشته باشد.

 رعایت‌نکردن بهداشت دهان

 بی‌توجهی به بهداشت دهان و دندان می‌تواند منجر به تجمع پلاک، التهاب لثه و در نهایت عوارض در اطراف محل ایمپلنت شود. رعایت اصول بهداشت دهان، از جمله مسواک‌زدن منظم، استفاده از نخ دندان یا ابزارهای تخصصی برای تمیزکردن اطراف ایمپلنت، و مراجعه دوره‌ای به دندان‌پزشک، برای حفظ سلامت و طول عمر ایمپلنت حیاتی است.

علائم اولیه در هنگام بروز مشکل در ایمپلنت

شناسایی زودهنگام مشکلات ایمپلنت می تواند از عوارض بیشتر جلوگیری کند. مراقب این علائم هشدار باشید:

o    درد طولانی مدت: درد مداوم و طولانی مدت در اطراف محل ایمپلنت می تواند نشانه عفونت یا عدم تنظیم فشار در ساختار دندان‌ها باشد.
o    شل‌شدن: اگر ایمپلنت یا تاج احساس لرزش داشته باشد، ممکن است نشان‌دهنده شل بودن پیچ یا حمایت ناکافی بافت استخوان باشد.
o    التهاب لثه: تورم، قرمزی یا خونریزی در اطراف ایمپلنت یک هشدار جدی برای پری ایمپلنتیت است.
o    تغییرات در نیش: ناهماهنگی تاج ایمپلنت ممکن است هنگام قرارگرفتن دندان‌ها بر روی یکدیگر باعث ناراحتی شود.
o    نخ‌های در معرض دید: نخ‌های قابل‌مشاهده ایمپلنت ممکن است نشان‌دهنده تحلیل لثه یا تحلیل استخوان باشد.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم سریعاً با تیم متخصص ما در دندانپزشکی دریا نور وقت مشاوره بگیرید.

فرایند ترمیم ایمپلنت دندان

در دندانپزشکی دریا نور، تکنیک‌های احیای ما برای ایمپلنت‌های قدیمی و آسیب‌دیده تضمین خواهد کرد که ایمپلنت شما به عملکرد و زیبایی بهینۀ خود بازمی‌گردد. در اینجا نحوه انجام آن به‌صورت اجمالی تشریح شده است:

مرحله 1: تشخیص و ارزیابی اولیه

تصویربرداری: ما از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته، مانند اسکن سه‌بعدی  CBCT، برای ارزیابی ایمپلنت و استخوان اطراف استفاده می‌کنیم. این عکس‌برداری یک نمای دقیق از هر گونه مشکل ساختاری یا بافتی را ارائه می‌دهد.
 ارزیابی بالینی: تیم درمانی ما نخست سلامت لثه را توسط متخصص لثه ارزیابی می‌کند. پس از بررسی التهاب، متخصص فک و صورت در هماهنگی کامل با متخصص پروتز در مجموعه، آسیب‌های فنی در اجزای ایمپلنت را شناسایی می‌کنند.

مرحله 2: کنترل عفونت

اگر پری ایمپلنتیت وجود داشته باشد، منطقه را به‌دقت با تکنیک‌های زیر بهبود می‌دهیم:
موارد غیرجراحی: برای موارد خفیف، جرم‌گیری و صاف‌کردن ریشه ممکن است برای حذف پلاک و باکتری انجام شود.
لیزردرمانی: در موارد پیشرفته‌تر، لیزردرمانی به طور مؤثر محل را ضدعفونی کرده و درعین‌حال بافت لثه را تقویت می‌کند. این روش غیرتهاجمی از تکنولوژی‌های جدید دریای نور برای کاهش عوارض جراحی و به‌حداقل‌رساندن درد و اضطراب بیماران است.

مرحله 3: ترمیم فنی

سفت کردن پیچ‌های لغزنده: در مواردی که پیچ‌های ایمپلنت شل شده‌اند، از آچارهای گشتاور دقیق استفاده می‌شود تا پیچ‌ها بادقت و به میزان فشار مشخص محکم شوند. این کار از آسیب به ساختار داخلی ایمپلنت یا سایر اجزا جلوگیری کرده و استحکام موردنیاز را بازمی‌گرداند. علاوه بر این، تنظیم مجدد پیچ‌ها به کاهش نیروهای نامتعادل که ممکن است روی ایمپلنت اعمال شوند کمک می‌کند.
 تعویض قطعات آسیب‌دیده: اگر اجزایی مانند اباتمنت یا روکش ایمپلنت آسیب‌دیده باشند، این قطعات با نمونه‌های جدید و سفارشی جایگزین می‌شوند. این فرایند در کلینیک دریای نور زیر نظر متخصص پروتز با مشورت با متخصص فک و صورت انجام می‌شود. این قطعات جدید نه‌تنها از نظر عملکرد کاملاً بهینه طراحی می‌شوند، بلکه از نظر ظاهری نیز با دندان‌های طبیعی بیمار همخوانی دارند. فرایند تعویض به‌گونه‌ای انجام می‌شود که به ساختارهای سالم مجاور آسیبی نرسد و عملکرد و زیبایی ایمپلنت بازیابی شود.

مرحله 4: رسیدگی به بافت استخوان آسیب دیده

اگر ازدست‌دادن استخوان ثبات ایمپلنت را به خطر انداخته باشد اغلب دو روش درمانی توسط مجموعه در دستور کار قرار می‌گیرد:
پیوند استخوان: پیوند استخوان یک روش درمانی برای بازسازی یا تقویت بافت استخوانی ازدست‌رفته است. در این روش، مواد استخوانی (که ممکن است از بدن خود بیمار، مواد مصنوعی یا بانک استخوان باشد) در محل آسیب‌دیده قرار داده می‌شوند. این فرایند به بازسازی ساختار استخوانی و ایجاد بستر مناسب برای حمایت از ایمپلنت کمک می‌کند.

سینوس لیفت: سینوس لیفت، یا افزایش ارتفاع سینوس، روشی است که برای تقویت استخوان فک بالا در ناحیه پشت دهان استفاده می‌شود. در این روش، غشای سینوس بالا جابه‌جا شده و فضای ایجاد شده با مواد استخوانی پر می‌شود. این تکنیک به ایجاد شرایط مناسب برای قرارگیری ایمپلنت در مناطقی که استخوان کافی وجود ندارد، کمک می‌کند.

مرحله 5: تنظیم مجدد و بازیابی

هنگامی که مشکلات ساختاری و بیولوژیکی حل شد، ایمپلنت برای بازسازی آماده می‌شود. در اینجا برای تاج‌های فرسوده یا نامناسب، تاج جدیدی ساخته می‌شود که کاملاً با نیش شما مطابقت دارد و فشار را به طور یکنواخت در تمام سطح دندان‌ها توزیع می‌کند.

ابزار تخصصی برای ترمیم ایمپلنت دندان

ترمیم موفقیت‌آمیز ایمپلنت دندان نیاز به ابزار و تکنیک‌های مناسب دارد. ما در دندانپزشکی دریا نور از پیشرفته‌ترین تجهیزات متناسب با ساختار و متریال مختلف ایمپلنت استفاده می‌کنیم:

آچارهای گشتاور (Torque Wrenches)

آچارهای گشتاور ابزارهای بسیار دقیقی هستند که برای تنظیم فشار مناسب هنگام بستن پیچ‌های ایمپلنت استفاده می‌شوند. اعمال گشتاور مناسب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا فشار کم می‌تواند منجر به لق شدن ایمپلنت و فشار زیاد باعث آسیب به استخوان اطراف آن شود. این ابزارها با مقادیر مشخصی از قدرت چرخش طراحی شده‌اند تا به‌ویژه در ترمیم ایمپلنت‌های آسیب‌دیده دندانپزشکان اطمینان حاصل کنند که پیچ‌ها بادقت و در حد استاندارد بسته می‌شوند.

درایورهای هگز (Hex Drivers)

درایورهای هگز ابزارهایی با سر شش‌ضلعی هستند که برای بستن یا باز کردن پیچ‌های اتصال‌دهندهٔ ایمپلنت‌ها به کار می‌روند. این ابزارها در اندازه‌های مختلف موجود هستند تا با انواع ایمپلنت‌ها سازگار باشند. هنگام ترمیم ایمپلنت‌های آسیب‌دیده، درایورهای هگز به دندانپزشکان امکان دسترسی دقیق و کنترل بیشتر بر روی قطعات مختلف ایمپلنت را می‌دهند، و از آسیب بیشتر به اجزای ایمپلنت جلوگیری می‌کنند.

 لیزر اولتراسونیک

لیزر اولتراسونیک ابزار پیشرفته‌ای است که در ترمیم ایمپلنت‌های آسیب‌دیده برای حذف بافت‌های آلوده، کاهش عفونت، و پاک‌سازی سطح ایمپلنت به کار می‌روند. لیزر اولتراسونیک با ترکیب انرژی صوتی و نوری، عملکردی دقیق و غیرتهاجمی ارائه می‌دهد. این تکنولوژی‌ها به دلیل قابلیت کاهش التهاب و تسریع فرایند بهبود بافت‌ها، به‌ویژه در درمان عفونت اطراف ایمپلنت، نقش مهمی ایفا می‌کنند.

 اسکنرهای سه‌بعدی و ماشین‌های فرز

 اسکنرهای سه‌بعدی و ماشین‌های فرز ابزارهایی پیشرفته برای طراحی و ساخت پروتزهای دقیق در فرایند ترمیم ایمپلنت هستند. اسکنرهای سه‌بعدی از دهان بیمار تصویر دقیقی تهیه می‌کنند و مدل دیجیتال از ساختار دهان و ایمپلنت ایجاد می‌کنند. این اطلاعات برای طراحی پروتز با استفاده از نرم‌افزارهای CAD/CAM به کار می‌رود. ماشین‌های فرز سپس این طراحی‌ها را بادقت بالا روی مواد مختلف (مانند زیرکونیا یا تیتانیوم) اجرا می‌کنند که نتایج نهایی بسیار دقیق و طبیعی را برای بیمار تضمین می‌کند.